Prolog

Brr, brr. Komórka zatańczyła na biurku. Demi podniosła się leniwie z łóżka i spojrzała na ekran telefonu. 1 nowa wiadomość. Od: Justin. Serce zabiło jej mocniej na myśl o chłopaku. Kochała go. Naprawdę go kochała. Nacisnęła przycisk.

Treść:

To wszystko było dla zabawy, fajnie było, mam nadzieję że ci też się podobało ;) Ale teraz papa, znudziłaś mi się, czas na nowe znajomości. Siema.

Demetria zamarła. To, co przed chwilą nazywała nieskończoną miłością, okazało się... żartem?! Tak po prostu?! No, mogła się spodziewać, szczerze mówiąc. Przecież wiedziała jaki on jest. Ale było w nim coś pociągającego. Coś, co nie pozwalało przejść obok tak po prostu.

...

...

Minęło pół godziny.

„Co mi tam. On ma rację, fajnie było. Nie ten, to inny, trzeba iść dalej i nie patrzeć w tył, bo nie zauważy się nowych szans, no nie? Oj, Demcia, spójrz na to z innej strony. Masz przed sobą nowe możliwości. Finito”.

*Oczami Justina*

Raczej dobrze, że z nią zerwałem. Była słodka. Trochę za słodka. Albo za kwaśna. Taki przesłodzony cytrynowy cukierek. O, tak. No więc, pewnie teraz Przesłodzony Cytrynowy Cukierek siedzi w pokoju i płacze. Słyszałem, że tak dziewczyny reagują, jak je rzucę. No cóż, bywa. Taki już jestem, taki chcę być, to moje prawdziwe 'ja'.

Ale nie czas na farmazony.Muszę pomyśleć, która dziewczyna może być kolejna. Julie... Hmm, nie, wygląda jakby się wszystkich bała. Cher. Cher... Nie, też nie. Za brzydka. Ale ona ma chyba ładną przyjaciółkę. A tak, Selenę. Ciekawie, ciekawie. Mogę spróbować. Nikt się mi nie oprze, a co dopiero taka szara myszka - jest ładna, ale chowa się po kątach. Hehe, to się jutro zdziwi. Chociaż przyznaję, dziwnie mi będzie się pokazywać z taką nic nie znaczącą osobą... ale może i lepiej. Będzie więcej funu. Jestem młody. Mogę sobie na to pozwolić. A że ktoś zapłacze? Nie każę się tym dziewczynom nad sobą użalać. Ich wybór, no nie?